راکتور های هسته ای قدرت

راکتور های هسته ای قدرت نقش تولید انرژی را به عهده دارند.امروزه، گرمای تولید شده در راکتور های هسته ای قدرت،بیشتر برای تولید انرژی الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرد.استفاده های دیگر میتواند شامل تولید گرمای مورد نیاز برای فرآیند های صنعتی،نمک زدایی(شیرین سازی) آب دریا، تأمین حرارت منطقه ای در شهر های بزرگ و کوچک، حرکت کشتی ها و مخصوصاً در زیر دریایی ها باشد.

انگیزه اقتصادی ساخت راکتور های هسته ای، به دلیل چگالی انرژی خیلی زیاد در سوخت اورانیم آنهاست که به طور نسبی سبب  قیمت پایین تر واحد انرژی تولید شده می شود. یک کیلو گرم اورانیم (با 3 درصد از اورانیم _235)   KJ109×5/2 کیلو ژول انرژی تولید میکند.در مقابل،یک تن سوخت فسیلی،     KJ107×4   کیلو ژول انرژی تولید می کند. انرژی هسته ای در سال 1996،حدود 7 درصد کل مصرف انرژی و برابر 17 درصد مصرف انرژِی الکتریکی جهان بوده است.این مقدار در آخر سال 2004برابر با 5/16 درصد انرژِی الکتریکی مصرفی جهانی است. 

انرژی هسته‌ای از معدن تا نیروگاه

استفاده از انرژی هسته‌ای برای تولید برق روشی پیچیده اما کارامد برای تامین انرژی مورد نیاز بشر است. به طور کلی برای بهره‌برداری از انرژی هسته‌ای در نیروگاه‌های هسته‌ای، از عنصر اورانیوم غنی شده به عنوان سوخت در راکتورهای هسته‌ای استفاده می‌شود که ماحصل عملکرد نیروگاه، انرژی الکتریسته است. عنصر اورانیوم که از معادن استخراج می‌شود به صورت طبیعی در راکتورهای نیروگاه‌ها قابل استفاده نیست و به همین منظور باید آن را به روشهای مختلف به شرایط ایده عال برای قرار گرفتن درون راکتور آماده کرد. اورانیوم یکی از عناصر شیمیایی جدول تناوبی است که نماد آن ‪ Uو عدد اتمی آن ‪ ۹۲است. این عنصر دارای دمای ذوب هزار و ‪ ۴۵۰درجه سانتیگراد بوده و به رنگ سفید مایل به نقره‌ای، سنگین، فلزی و رادیواکتیو است و به رغم تصور عام، فراوانی آن در طبیعت حتی از عناصری از قبیل جیوه، طلا و نقره نیز بیشتر است.